Celem tego postępowania jest uzyskanie zgody wierzycieli na zawarcie porozumienia z zadłużonym przedsiębiorcą bez konieczności angażowania sądu w proces zbierania głosów. Rolą sądu jest jedynie akceptacja wypracowanego konsensusu.
Warunki
Postępowanie o zatwierdzenie układu może być prowadzone wobec dłużnika niewypłacalnego lub zagrożonego niewypłacalnością. Przez dłużnika zagrożonego niewypłacalnością należy rozumieć dłużnika, którego sytuacja ekonomiczna wskazuje, że w niedługim czasie może stać się niewypłacalny.
Podstawą do przeprowadzenia postępowania restrukturyzacyjnego w tym trybie jest nieprzekraczanie przez sumę wierzytelności spornych uprawniających do głosowania nad układem 15% ogólnej wartość wierzytelności.
Dłużnik musi również mieć zdolność samodzielnego zebrania głosów potwierdzających treść układu. Brak konsensusu będzie wykluczał możliwość przeprowadzenia postępowania o zatwierdzenie układu.
Sąd odmawia zatwierdzenia układu, jeśli jego skutkiem byłoby pokrzywdzenie wierzycieli.
Zarys przebiegu postępowania o zatwierdzenie układu
Wybór nadzorcy układu
Aby przeprowadzić postępowanie o zatwierdzenie układu, przedsiębiorca powinien samodzielnie wybrać nadzorcę układu.
Nadzorcą układu może być jedynie osoba posiadająca licencję doradcy restrukturyzacyjnego. Z wybranym nadzorcą przedsiębiorca zawiera umowę, gdzie określane jest m.in. wynagrodzenie za przeprowadzenie postępowania.
Zadania nadzorcy układu
W ramach sprawowanego nadzoru nadzorca układu może kontrolować czynności dłużnika dotyczące jego majątku, a także przedsiębiorstwo dłużnika, w tym sprawdzać, czy mienie dłużnika jest dostatecznie zabezpieczone przed zniszczeniem lub utratą.
Do czynności nadzorcy układu należy w szczególności:
- sporządzenie planu restrukturyzacyjnego;
- przygotowanie wspólnie z dłużnikiem propozycji układowych;
- sporządzenie spisu wierzytelności oraz spisu wierzytelności spornych;
- współpraca z dłużnikiem w zakresie sprawnego i zgodnego z prawem zbierania głosów przy zachowaniu praw wierzycieli;
- złożenie sprawozdania o możliwości wykonania układu.
Wybór dnia układowego
Po rozpoczęciu przez nadzorcę układu sprawowania funkcji, dłużnik ma obowiązek ustalenia tzw. dnia układowego. Dzień układowy wyznacza czas, jaki dają sobie dłużnik i nadzorca układu na przeprowadzenie procedury zbierania głosów. Nie powinien on przekraczać trzech miesięcy przed dniem złożenia wniosku o zatwierdzenie układu – tyle wynosi bowiem ważność głosu oddanego przez wierzyciela.
Zebranie głosów na piśmie
Po ustaleniu dnia układowego dłużnik zbiera głosy na piśmie, przedstawiając wierzycielom karty do głosowania.
Nadzorca układu udziela wierzycielowi na jego żądanie informacji o sytuacji majątkowej dłużnika i możliwości wykonania układu w zakresie, który jest potrzebny do podjęcia racjonalnej ekonomicznie decyzji o głosowaniu za albo przeciw układowi.
Układ jest przyjęty, jeżeli za jego przyjęciem wypowie się większość wierzycieli uprawnionych do głosowania nad układem, mających łącznie co najmniej dwie trzecie sumy wierzytelności uprawniających do głosowania nad układem.
Wniosek o zatwierdzenie układu
Po uzyskaniu zgody wierzycieli na zawarcie układu, dłużnik składa do sądu wniosek o jego zatwierdzenie. Do wniosku o zatwierdzenie załącza się także sprawozdanie nadzorcy układu, zawierające szczegółowe informacje m.in. na temat oceny możliwości wykonania układu czy sytuacji majątkowej przedsiębiorcy zawierającego z wierzycielami układ.
Postanowienie o zatwierdzeniu układu
Sąd wydaje postanowienie w przedmiocie zatwierdzenia układu w terminie dwóch tygodni od dnia złożenia wniosku o zatwierdzenie układu.